Üç hafta önce perşembe günü sigarayı tekrar bıraktım. Tekrar bıraktım diyorum çünkü daha öncesinde defalarca kez bırakıp yeniden başlamıştım. Bu yazıyı yazmayı üç hafta engellememin nedeni de sigarayı bırakmaya çalışanlar bilir; ilk günler çok zor geçer. Bu yüzden üç hafta içinde bir veya bir kaç tane bile içersen yeniden başlama / bırakamama ihtimalin çok yükselir. Bu yüzden bırakmamın ardından 21 gün geçmesini bekledim.
21 gün geçti ve bir tane bile sigara içmedim. Bazı zamanlar aramıyor değilim ama ilk kez sigarayı bıraktığım zamanlar gözümün önüne geliyor da o zamanlar sigara kokusunu kokladığımda bile elim ayağım titremeye başlıyordu. Bu derece bir istek yok. Hatta kim gidip bakkaldan sigara alacak vb. şeklinde düşündükçe sigara içme isteğim de gidiyor. Üstelik şu an hayatımda iyi giden şeylerden birisi olarak sigarayı bırakmamı görüyorum. Bu da psikolojik olarak bana güç veriyor.
Bazıları sigaraya zam gelince bırakıyorum dedi ama hiç biri bırakamadı. Çünkü sigara pahalı olduğu için veya parasal olarak zor durumda olduğun için bırakılacak bir şey değil. Üniversitedeyken fark ettim ayın başında yani param varken günde 5 ile 10 dal arası sigara içiyordum ama ayın sonunda yani param az olduğu zamanlar paramı tasarruflu kullanarak sigarayı azaltmam lazım diye defalarca kendime dememe rağmen günde 20 daldan fazla içiyordum. İşte o zaman şu sonucu çıkarttım: Zorda olduğum zaman sigarayı daha fazla içiyorum. Yani sigarayı daha fazla arıyorum. Bu yüzden hayatımda her şey ters giderken sigarayı azaltmaya veya bırakmaya çalışmaktan vaz geçtim ben de.
Aslında sigara hakkında bir de azaltarak bırakma hatıram var. Ama onu daha sonra anlatacağım. Şimdilik hoşça kalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder